Job 2:13
അവന്റെ വ്യസനം അതികഠിനമെന്നു കണ്ടിട്ടു അവർ ആരും ഒരു വാക്കും മിണ്ടാതെ ഏഴു രാപ്പകൽ അവനോടുകൂടെ നിലത്തിരുന്നു.
| So they sat down | וַיֵּֽשְׁב֤וּ | wayyēšĕbû | va-yay-sheh-VOO |
| with | אִתּוֹ֙ | ʾittô | ee-TOH |
| ground the upon him | לָאָ֔רֶץ | lāʾāreṣ | la-AH-rets |
| seven | שִׁבְעַ֥ת | šibʿat | sheev-AT |
| days | יָמִ֖ים | yāmîm | ya-MEEM |
| and seven | וְשִׁבְעַ֣ת | wĕšibʿat | veh-sheev-AT |
| nights, | לֵיל֑וֹת | lêlôt | lay-LOTE |
| none and | וְאֵין | wĕʾên | veh-ANE |
| spake | דֹּבֵ֤ר | dōbēr | doh-VARE |
| a word | אֵלָיו֙ | ʾēlāyw | ay-lav |
| unto | דָּבָ֔ר | dābār | da-VAHR |
| him: for | כִּ֣י | kî | kee |
| saw they | רָא֔וּ | rāʾû | ra-OO |
| that | כִּֽי | kî | kee |
| his grief | גָדַ֥ל | gādal | ɡa-DAHL |
| was very | הַכְּאֵ֖ב | hakkĕʾēb | ha-keh-AVE |
| great. | מְאֹֽד׃ | mĕʾōd | meh-ODE |