-
וַיִּקְרָ֨א Then va-yeek-RA வ-யேக்-ற்A אֲבִימֶ֜לֶךְ Abimelech uh-vee-MEH-lek உஹ்-வே-Mஏஃ-லெக் לְאַבְרָהָ֗ם Abraham, leh-av-ra-HAHM லெஹ்-அவ்-ர-ஃAஃM וַיֹּ֨אמֶר said va-YOH-mer வ-Yஓஃ-மெர் ל֜וֹ and loh லொஹ் מֶֽה unto meh மெஹ் עָשִׂ֤יתָ him, ah-SEE-ta அஹ்-Sஏஏ-ட לָּ֙נוּ֙ What LA-NOO ள்A-ந்ஓஓ וּמֶֽה done oo-MEH ஊ-Mஏஃ חָטָ֣אתִי thou ha-TA-tee ஹ-TA-டே לָ֔ךְ hast lahk லஹ்க் כִּֽי unto kee கே הֵבֵ֧אתָ us? hay-VAY-ta ஹய்-VAY-ட עָלַ֛י and ah-LAI அஹ்-ள்Aஈ וְעַל what veh-AL வெஹ்-Aள் מַמְלַכְתִּ֖י offended mahm-lahk-TEE மஹ்ம்-லஹ்க்-Tஏஏ חֲטָאָ֣ה I huh-ta-AH ஹ்உஹ்-ட-Aஃ גְדֹלָ֑ה have ɡeh-doh-LA உ0261எஹ்-டொஹ்-ள்A מַֽעֲשִׂים֙ thee, ma-uh-SEEM ம-உஹ்-SஏஏM אֲשֶׁ֣ר that uh-SHER உஹ்-Sஃஏற் לֹא brought loh லொஹ் יֵֽעָשׂ֔וּ hast yay-ah-SOO யய்-அஹ்-Sஓஓ עָשִׂ֖יתָ thou ah-SEE-ta அஹ்-Sஏஏ-ட עִמָּדִֽי׃ on ee-ma-DEE ஈ-ம-Dஏஏ