Job 2:12
ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਅੱਯੂਬ ਨੂੰ ਦੂਰੋ ਦੇਖਿਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਕਿ ਇਹ ਅੱਯੂਬ ਹੀ ਸੀ, ਉਹ ਇੰਨਾ ਵੱਖਰਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਸੀ! ਉਹ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾੜ ਲੇ ਅਤੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਘਟ੍ਟਾ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਪਏ ਇਹ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਉਹ ਦੁੱਖ੍ਖੀ ਤੇ ਉਦਾਸ ਸਨ।
And when they lifted up | וַיִּשְׂא֨וּ | wayyiśʾû | va-yees-OO |
אֶת | ʾet | et | |
their eyes | עֵֽינֵיהֶ֤ם | ʿênêhem | ay-nay-HEM |
off, afar | מֵֽרָחוֹק֙ | mērāḥôq | may-ra-HOKE |
and knew | וְלֹ֣א | wĕlōʾ | veh-LOH |
him not, | הִכִּירֻ֔הוּ | hikkîruhû | hee-kee-ROO-hoo |
they lifted up | וַיִּשְׂא֥וּ | wayyiśʾû | va-yees-OO |
voice, their | קוֹלָ֖ם | qôlām | koh-LAHM |
and wept; | וַיִּבְכּ֑וּ | wayyibkû | va-yeev-KOO |
and they rent | וַֽיִּקְרְעוּ֙ | wayyiqrĕʿû | va-yeek-reh-OO |
every one | אִ֣ישׁ | ʾîš | eesh |
mantle, his | מְעִל֔וֹ | mĕʿilô | meh-ee-LOH |
and sprinkled | וַיִּזְרְק֥וּ | wayyizrĕqû | va-yeez-reh-KOO |
dust | עָפָ֛ר | ʿāpār | ah-FAHR |
upon | עַל | ʿal | al |
their heads | רָֽאשֵׁיהֶ֖ם | rāʾšêhem | ra-shay-HEM |
toward heaven. | הַשָּׁמָֽיְמָה׃ | haššāmāyĕmâ | ha-sha-MA-yeh-ma |