-
הֹבִ֕שׁוּ they hoh-VEE-shoo ஹொஹ்-Vஏஏ-ஷோ כִּ֥י ashamed kee கே תוֹעֵבָ֖ה when toh-ay-VA டொஹ்-அய்-VA עָשׂ֑וּ abomination? ah-SOO அஹ்-Sஓஓ גַּם committed ɡahm உ0261அஹ்ம் בּ֣וֹשׁ had bohsh பொஹ்ஷ் לֹֽא they loh லொஹ் יֵבֹ֗שׁוּ nay, yay-VOH-shoo யய்-Vஓஃ-ஷோ וְהִכָּלֵם֙ all veh-hee-ka-LAME வெஹ்-ஹே-க-ள்AMஏ לֹ֣א at loh லொஹ் יָדָ֔עוּ not ya-DA-oo ய-DA-ஊ לָכֵ֞ן were la-HANE ல-ஃAந்ஏ יִפְּל֣וּ they yee-peh-LOO யே-பெஹ்-ள்ஓஓ בַנֹּפְלִ֗ים ashamed, va-noh-feh-LEEM வ-னொஹ்-fஎஹ்-ள்ஏஏM בְּעֵ֧ת they beh-ATE பெஹ்-ATஏ פְּקֻדָּתָ֛ם blush: peh-koo-da-TAHM பெஹ்-கோ-ட-TAஃM יִכָּשְׁל֖וּ neither yee-kohsh-LOO யே-கொஹ்ஷ்-ள்ஓஓ אָמַ֥ר could ah-MAHR அஹ்-MAஃற் יְהוָֽה׃ therefore yeh-VA யெஹ்-VA