1 Kings 2:42
પછી માંણસ મોકલીને તેણે તેને બોલાવડાવ્યો અને કહ્યું, “મેં તને યહોવાના સમ નહોતા લેવડાવ્યા, મેં તને સખત ચેતવણી નહોતી આપી કે, તું જે દિવસે શહેર છોડીને બીજે જશે તે દિવસે જરૂર મોંત આવ્યું સમજજે!’ અને તેં કહ્યું હતું કે, “સારું, હું એ પ્રમાંણે કરીશ.”
And the king | וַיִּשְׁלַ֨ח | wayyišlaḥ | va-yeesh-LAHK |
sent | הַמֶּ֜לֶךְ | hammelek | ha-MEH-lek |
and called | וַיִּקְרָ֣א | wayyiqrāʾ | va-yeek-RA |
Shimei, for | לְשִׁמְעִ֗י | lĕšimʿî | leh-sheem-EE |
and said | וַיֹּ֨אמֶר | wayyōʾmer | va-YOH-mer |
unto | אֵלָ֜יו | ʾēlāyw | ay-LAV |
not I Did him, | הֲל֧וֹא | hălôʾ | huh-LOH |
make thee to swear | הִשְׁבַּעְתִּ֣יךָ | hišbaʿtîkā | heesh-ba-TEE-ha |
Lord, the by | בַֽיהוָ֗ה | bayhwâ | vai-VA |
and protested | וָֽאָעִ֤ד | wāʾāʿid | va-ah-EED |
unto thee, saying, | בְּךָ֙ | bĕkā | beh-HA |
Know | לֵאמֹ֔ר | lēʾmōr | lay-MORE |
certain, a for | בְּי֣וֹם | bĕyôm | beh-YOME |
on the day | צֵֽאתְךָ֗ | ṣēʾtĕkā | tsay-teh-HA |
thou goest out, | וְהָֽלַכְתָּ֙ | wĕhālaktā | veh-ha-lahk-TA |
abroad walkest and | אָ֣נֶה | ʾāne | AH-neh |
any | וָאָ֔נָה | wāʾānâ | va-AH-na |
whither, | יָדֹ֥עַ | yādōaʿ | ya-DOH-ah |
that | תֵּדַ֖ע | tēdaʿ | tay-DA |
surely shalt thou | כִּ֣י | kî | kee |
die? | מ֣וֹת | môt | mote |
and thou saidst | תָּמ֑וּת | tāmût | ta-MOOT |
unto | וַתֹּ֧אמֶר | wattōʾmer | va-TOH-mer |
word The me, | אֵלַ֛י | ʾēlay | ay-LAI |
that I have heard | ט֥וֹב | ṭôb | tove |
is good. | הַדָּבָ֖ר | haddābār | ha-da-VAHR |
שָׁמָֽעְתִּי׃ | šāmāʿĕttî | sha-MA-eh-tee |