যেরেমিয়া 46:16 - বাঙালি বাইবেল

যেরেমিয়া 46:16
ঐ সৈন্যরা বার বার হোঁচট খেযে একে অন্যের ঘাড়ের ওপর পড়বে| তারা বলবে, ‘চলো ওঠো আমরা ফিরে যাই নিজেদের দেশে, নিজেদের লোকের কাছে| শএুরা আমাদের পরাজিত করেছে সুতরাং আমাদের তো চলে য়েতেই হবে|’

Tamil Indian Revised Version
கர்த்தருக்குப் போதிக்கத்தக்கதாக அவருடைய சிந்தையை அறிந்தவன் யார்? எங்களுக்கோ கிறிஸ்துவின் சிந்தை உண்டாயிருக்கிறது.

Tamil Easy Reading Version
“யார் தேவனுடைய எண்ணத்தை அறிவார்? யார் தேவனுக்கு அறிவுறுத்துவார்கள்?” என்று எழுதப்பட்டிருக்கிறது. ஆனால் நமக்கு கிறிஸ்துவின் சிந்தனை இருக்கிறது.

Thiru Viviliam
⁽“ஆண்டவருடைய மனத்தை␢ அறிபவர் யார்?␢ அவருக்கு அறிவுரை கூறுபவர் யார்?”⁾ நாமோ கிறிஸ்துவின் மனத்தைக் கொண்டுள்ளோம்.

⇦ 1 கொரிந்தியர் 2:15 1 கொரிந்தியர் 2

King James Version (KJV)
For who hath known the mind of the Lord, that he may instruct him? But we have the mind of Christ.

American Standard Version (ASV)
For who hath known the mind of the Lord, that he should instruct him? But we have the mind of Christ.

Bible in Basic English (BBE)
For who has knowledge of the mind of the Lord, so as to be his teacher? But we have the mind of Christ.

Darby English Bible (DBY)
For who has known the mind of [the] Lord, who shall instruct him? But *we* have the mind of Christ.

World English Bible (WEB)
“For who has known the mind of the Lord, that he should instruct him?” But we have Christ’s mind.

Young’s Literal Translation (YLT)
for who did know the mind of the Lord that he shall instruct Him? and we — we have the mind of Christ.

1 கொரிந்தியர் 1 Corinthians 2:16
கர்த்தருக்குப் போதிக்கத்தக்கதாக அவருடைய சிந்தையை அறிந்தவன் யார்? எங்களுக்கோ கிறிஸ்துவின் சிந்தை உண்டாயிருக்கிறது.
For who hath known the mind of the Lord, that he may instruct him? But we have the mind of Christ.

For	τίς	tis	tees
who	γὰρ	gar	gahr
hath known	ἔγνω	egnō	A-gnoh
mind the	νοῦν	noun	noon
of the Lord,	κυρίου	kyriou	kyoo-REE-oo
that	ὃς	hos	ose
instruct may he	συμβιβάσει	symbibasei	syoom-vee-VA-see
him?	αὐτόν	auton	af-TONE
But	ἡμεῖς	hēmeis	ay-MEES
we	δὲ	de	thay
have	νοῦν	noun	noon
the mind	Χριστοῦ	christou	hree-STOO
of Christ.	ἔχομεν	echomen	A-hoh-mane

He made many	הִרְבָּ֖ה	hirbâ	heer-BA
to fall,	כּוֹשֵׁ֑ל	kôšēl	koh-SHALE
yea,	גַּם	gam	ɡahm
one	נָפַ֞ל	nāpal	na-FAHL
fell	אִ֣ישׁ	ʾîš	eesh
upon	אֶל	ʾel	el
another:	רֵעֵ֗הוּ	rēʿēhû	ray-A-hoo
and they said,	וַיֹּֽאמְרוּ֙	wayyōʾmĕrû	va-yoh-meh-ROO
Arise,	ק֣וּמָה׀	qûmâ	KOO-ma
again go us let and	וְנָשֻׁ֣בָה	wĕnāšubâ	veh-na-SHOO-va
to	אֶל	ʾel	el
our own people,	עַמֵּ֗נוּ	ʿammēnû	ah-MAY-noo
and to	וְאֶל	wĕʾel	veh-EL
land the	אֶ֙רֶץ֙	ʾereṣ	EH-RETS
of our nativity,	מֽוֹלַדְתֵּ֔נוּ	môladtēnû	moh-lahd-TAY-noo
from	מִפְּנֵ֖י	mippĕnê	mee-peh-NAY
the oppressing	חֶ֥רֶב	ḥereb	HEH-rev
sword.	הַיּוֹנָֽה׃	hayyônâ	ha-yoh-NA